Na een paar fantastische dagen (lees hier) zijn we compleet verliefd op Fins Lapland. Gelukkig is onze vakantie nog niet ten einde!
Naar de kerstman
Vandaag brengen we een bezoek aan de kerstman. De kerstman woont in Rovaniemi, op de grens van de poolcirkel. We stappen in de bus die ons in ongeveer 2,5 uur naar Santa Claus’ Village brengt. Ik zal eerlijk zijn wanneer ik zeg dat ik een Eftelingachtig dorp had verwacht.
Maar er lopen geen elfjes en er zijn geen werkplaatsen waar speelgoed gemaakt wordt. Ook zie ik geen lading cadeaus of pakhuizen, laat staan vliegende rendieren. Het dorp is echter wel leuk opgezet, er zijn genoeg winkels en restaurants en je kunt er allerlei activiteiten doen. Santa Claus’ Village is niet goedkoop, maar het is wel heel bijzonder om op de grens van de poolcirkel te staan.
Verder kun je er o.a. (tegen betaling) een ritje maken met rendieren, er is een klein ijshotel en uiteraard de reden waarom wij hierheen wilden: je kunt er de kerstman ontmoeten. En dat doen wij dan ook. Je mag zelf geen foto’s maken en als je een foto wilt met de kerstman samen, dan moet je flink in de buidel tasten. Maar de ontmoeting is toch leuk en de kerstman is een alleraardigste man die je in je eigen taal begroet en een kletspraatje met je aangaat.
Verder snuffelen we rond in de winkeltjes, gaan we lunchen en wandelen rond in de omgeving, die ook hier weer wonderschoon is.
Op zoek naar het noorderlicht
Einde van de middag rijden we terug naar Levi. Onze gids vertelt ons dat het helder weer is de komende nacht en dat we wel eens kans kunnen hebben op het zien van het noorderlicht.
Aan het einde van de avond trekken we dus weer onze thermo outfit aan en lopen in 15 minuten naar het meer waar we 2 dagen geleden overheen liepen. We zijn er nog geen paar minuten, er staan al aardig wat mensen en ja hoor: er begint iets te bewegen aan de hemel. We krijgen niet een hele spectaculaire show te zien, maar we zien wel degelijk het noorderlicht, dat constant verandert. Het is een bijzondere ervaring die ik nooit meer zal vergeten.
Erg koud
Het is erg koud die nacht, -25 graden, maar dat maakt wel dat de hemel helder is en wij dit prachtige natuurfenomeen kunnen aanschouwen. Foto’s maken is echter niet eenvoudig en die van mij zijn niet scherp. Je kunt je camera niet zonder handschoenen vasthouden en de camera’s hebben zeker last van de kou. Dit geldt ook voor sommige mobiele telefoons die bijna letterlijk bevriezen of uitvallen. Maar we hebben het noorderlicht vastgelegd en het staat vooral in ons geheugen gegrift. Met bevroren wimpers en een ijskoude neus keren we voldaan terug naar onze blokhut.
huskysafari
Vandaag staat er een 10 kilometer lange huskysafari op het programma. In Finland zijn diverse huskyboerderijen te vinden. We rijden eerst een stuk met de bus en zien onderweg de zon opkomen. Na ongeveer 45 minuutjes komen we aan bij de huskyboerderij. We maken kennis met de gidsen en krijgen eerst een duidelijke uitleg en instructies, zodat wij weten wat ons te wachten en te doen staat.
We gaan op pad in sledes geschikt voor 2 personen, waar 6 husky’s voor gespannen staan. Het is de bedoeling dat 1 persoon achterop staat, stuurt en remt en de ander zit ervoor als passagier. De husky’s zijn ’s ochtends vroeg erg uitgelaten en het is dan ook niet de bedoeling ze voor de rit te aaien. Ze staan klaar voor de sledes, vast aan een riem.
Gedurende de pauze in de rit moet je ook op de remmen blijven staan, anders gaan de husky’s er vandoor met de sledes, want ze willen blijven rennen. Er ligt een behoorlijke laag sneeuw en omdat de husky’s niet door 70 centimeter sneeuw kunnen ploegen is er een traject gemaakt in de sneeuw.
Er gaat een sneeuwscooter voorop en er volgt er een aan het einde van de rij en we gaan op pad. De husky’s huilen als wolven, tot het moment dat ze mogen rennen en dan is het genieten.
Het eerste stuk sta ik aan het stuur en moet ik zelfs nog even meetrappen als we heuveltjes omhoog gaan. Het is letterlijk een actieve vakantie. Eenmaal op het vlakke traject is het puur genieten van deze prachtige tocht. Er is geen huis te zien, alleen maar bos, vlaktes, meren en dat alles onder een dikke laag sneeuw en een heldere hemel waar de zon volop schijnt.
Het besturen van de slede is toch nog een opgave, aandacht is vereist, maar wat een geweldige ervaring. Halverwege wisselen we van plaats (net als bij de sneeuwscootertocht) en krijg ik de kans wat te fotograferen en filmen. Het zonnetje is op en ik ben zwaar onder de indruk van deze ervaring.
Puppy’s
Na afloop mogen we de honden aaien, ze zijn tot rust gekomen. Ook mogen we even kijken bij de puppy’s en krijgen we meer te horen over het leven van de husky’s.
Ondanks dat we ons thermopak aan hebben, hebben we het aardig koud gekregen. We krijgen in een tipi een heerlijk warm drankje aangeboden en keren daarna weer terug naar de bewoonde wereld van Levi. Daar genieten we van een late lunch en besteden onze vrije middag in het dorp. ’s Avonds rusten we uit in onze blokhut.
skiles
Vandaag gaat de helft van het gezelschap naar de piste voor skiles en de andere helft pakt weer de gondel naar boven om een kijkje bij de skiles te nemen. Aangezien ik mijn benen al breek door enkel naar een ski te kijken, behoor ik tot de andere helft.
Ik maak wat foto’s van onze skiënde reisgenoten en we drinken een Finse alcoholvrije glühwein in het café bovenop de berg.
Dan nemen wij het wandelpad terug naar beneden. Onderweg is nog een klein rendierenboerderijtje. Er is flink wat sneeuw gevallen de afgelopen nacht en de wandeling is prachtig en we moeten goed uitkijken met het aflopen van de trappen.
naar Lainio Snow Village
Als ook de skiërs weer terug zijn gaan we terug naar de blokhut om een hapje te eten en maken we ons op voor een avondexcursie naar Lainio Snow Village. Onderweg naar de opstapplek steekt er zowaar een poolhaas het wandelpad over, maar eenmaal verdwenen in de sneeuw is hij niet meer te vinden.
Lainio Snow Village ligt ongeveer 45 minuten van Levi vandaan. Het is een prachtig ijshotel, compleet met bar en restaurant, dat vrij afgelegen ligt. Bij helder weer heb je hier dus ook kans om het noorderlicht te zien. De hotelkamers zijn pas voor de gasten toegankelijk vanaf 10 uur ’s avonds en dat betekent dat wij op ons gemak alle kamers en suites kunnen bekijken.
Elk kamer ziet er anders uit en we kijken onze ogen uit, zeker nu ’s avonds alles prachtig verlicht is.
Er is ook een trouwkapel, een restaurant en bar waar wij van een heerlijke cocktail genieten. Werkelijk alles is van ijs en sneeuw gemaakt en de sculpturen zijn prachtig.
Het is ontzettend jammer dat de hele boel uiteindelijk smelt. De winter erop beginnen ze weer opnieuw met bouwen. Het ijs van deze winter wordt alvast opgeslagen voor de bouw van het volgende hotel. We keren terug naar Levi met ontzettend veel foto’s van alle prachtige ijssculpturen die we gezien hebben.
Laatste dag
Onze vakantie zit er bijna op. We pakken onze koffers weer in en verlaten onze blokhut in de ochtend; onze bagage wordt opgeslagen.
De laatste uurtjes brengen we door in het dorp en kopen we nog wat souvenirs. We lunchen uitgebreid alvorens we met de bus terug keren naar de luchthaven.
Tot slot
Goed, een bestemming minder op mijn bucketlist. Alhoewel ... een winters avontuur in het Finse Lapland is voor herhaling vatbaar! Er valt daar namelijk nog zoveel meer te beleven!
En wie weet zie ik dan nog een keer het noorderlicht zoals op het filmpje hieronder ...