Ik lees graag boeken en soms geeft de plaats waarin het verhaal zich afspeelt mij inspiratie.
Zo ook Bilbao. Ik zou er zelf niet zo gauw opkomen, maar door het boek “Oorsprong” van thrillerschrijver Dan Brown, kreeg ik enorme drang om het Guggenheim museum aldaar te gaan zien. Wat een boek al met je kan doen …
Vanwege de toenemende populariteit van deze Noord-Spaanse stad zijn er gedurende de hele dag vele mogelijkheden om vanaf Nederland naar Bilbao te vliegen. Wij vertrekken in de ochtend vanaf Amsterdam en in iets minder dan 2uur vliegen komen we ver voor het middaguur aan in het prachtige Baskenland.
Aankomst
Het vliegveld is klein, maar modern en al gauw vinden we de route naar het autoverhuurbedrijf, want we hebben een grote auto gehuurd om ná twee dagen Bilbao nog een rondje Noord-West Spanje te gaan rijden.
De rit naar ons hotel duurt iets langer dan gepland, want de navigatie van onze huurauto begrijpt niet helemaal wat onze eindbestemming is. Officieel is Bilbao tweetalig, zowel Spaans als Baskisch. Van het Spaans kunnen we nog wel wat maken, maar het Baskisch is totaal onbegrijpelijk. Het invoeren van een plaats- en/of straatnaam in het navigatiesysteem is dus een heel gedoe.
Bijvoorbeeld San Sebastian is hetzelfde als Donostia, heel verwarrend allemaal. Maar goed, na wat omzwervingen en onnodige tolpoortjes te hebben gepasseerd, arriveren we netjes bij ons hotel.
We hebben gekozen voor een hotel in een buitenwijk, met parkeergarage, zodat we over een paar dagen makkelijk en snel de stad uit kunnen rijden.
Stierenvechters arena
Eén van de vele Spaanse tradities is het stierenvechten en wat blijkt? Ons hotel ligt naast de belangrijke stierenvechters arena van Spanje, Plaza del Toros.
Hier hebben de beroemdste stiervechters aller tijden opgetreden en wie iets wil leren van deze cultuur en geschiedenis kan het museum bezoeken. Aan ons is het absoluut niet besteed dus we gaan op pad om wat leukers te bekijken …
‘Hop on hop off’ bus
De binnenstad van Bilbao is niet groot, maar heeft best wel wat hoogte verschillen en van ons reisgezelschap is er ééntje die op krukken loopt vanwege een knieblessure en die zetten we in de “Hop on hop off” bus zodat hij ook wat van de stad meekrijgt.
Lekker een paar uur op het bovendek rondtoeren langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Gelukkig kun je achterin onder een scherm zitten, want de thermometer tikt de 42 graden aan. Vreselijk warm, maar wel een lekker windje.
Guggenheim museum
Intussen gaan wij het Guggenheim museum van dichtbij bekijken, de buitenkant is al een bezienswaardigheid op zich. Je hoeft niet eens een entreekaartje te kopen om de belangrijkste kunstwerken te kunnen zien.
Het beroemde kunstwerk ‘Puppy’ van Jeff Koons staat op het plein voor het museum en kun je niet missen. Op de achtergrond staat de enorme glazen toren van het Spaanse energiebedrijf Iberdrola. Vervolgens lopen we om het museum heen en bewonderen de bijzondere architectuur van het gebouw.
Mooi of niet, het is zeker heel bijzonder, het lijkt een beetje op een groot schip.
Niet iedereen van ons wil daadwerkelijk het museum in, maar ik wel, ben tenslotte niet voor niets naar Bilbao gevlogen. De binnenkant blijk ook apart, vooral de hoogte is indrukwekkend. De vaste en tijdelijke collecties zijn verdeeld over drie verdiepingen in verschillende ruimtes die groot en overzichtelijk zijn.
De hele tentoonstelling heb ik binnen twee uurtjes doorlopen en ondanks dat ik de buitenkant indrukwekkender vind, ben ik toch blij dat ik ook binnen ben geweest.
San Mamés voetbalstadion
We stappen bij onze geblesseerde reisgenoot in de rode toeristenbus en al rijdend komen we langs het beroemde San Mamés voetbalstadion, de thuishaven van club Athletic Bilbao. Volgens velen één van de mooiste van Europa en in 2015 heeft het zelfs de architectuurprijs gewonnen voor het mooiste stadion van de wereld. Liefhebbers spreken dan ook over een “voetbalkathedraal”.
Op het tijdstip dat wij er zijn is er weinig te beleven, er zijn vandaag geen rondleidingen, behalve de buitenkant zien wij er dus niet veel van.
Azkuna Zentroa
We gaan verder met de bus en stappen uit bij het Azkuna Zentroa, een cultureel centrum waarvan de binnenkant het bezichtigen waard is. Sommige gedeeltes van het gebouw lijken te zweven en andere delen worden ondersteund door allemaal verschillend gedecoreerde pilaren.
Heel bijzonder, maar vooral grappig is de glazen bodem van het zwembad op de bovenste verdieping welke tevens het plafond van het gebouw is. Vanaf de begane grond kun je de mensen zien zwemmen als je omhoog kijkt. Ook leuk voor de zwemmers zelf, zij hebben door glazen wanden een prachtig uitzicht over de stad tijdens het zwemmen.
Pintxo bar
Inmiddels is het etenstijd geworden, tenminste, ónze etenstijd. Voor Spaanse begrippen nog veel te vroeg, maar wij hebben trek en dus gaan we op zoek naar een Pintxo bar.
Een Pintxo is de luxe variant van de Tapas en een typische specialiteit van Baskenland. Pintxo betekent prikken en vandaar dat de hapjes met een prikkertje aan elkaar zitten en meestal op een stukje stokbrood vastgezet worden.
We hoeven niet lang te zoeken, want op iedere hoek van de straat zijn de Pintxos te krijgen. De prijs varieert van € 1,00 tot € 1,50 per stuk. Eigenlijk is het de bedoeling dat je de Pintxos staand eet, de meeste bars hebben dan ook maar weinig zitplaatsen. Gelukkig is het prachtig weer en buiten op de terrassen is wel genoeg plaats.
Estacion Abando
De volgende ochtend schijnt de zon alweer volop en na een eenvoudig ontbijt gaan we de straat weer op want er is nog genoeg te beleven. En dat vinden wij niet alleen; het stikt van de pelgrims in de stad want Bilbao ligt aan de belangrijke pelgrimsroute Camino del Norte, op de weg naar Santiago de Compostella. Net als wij zijn deze bedevaartgangers ook op zoek naar de leukste plekken in de stad. Bijvoorbeeld het perron van het belangrijkste treinstation, Estacion Abando.
Hier zie je een prachtige glas in loodraam met een afbeelding van het dagelijkse leven in de stad. Heel mooi.
Zubizuri voetgangersbrug
Op weg naar de oude stad moeten we de rivier de Nervion oversteken die dwars door Bilbao stroomt en dat doen we via de Zubizuri voetgangersbrug. Deze brug staat symbool voor ‘het nieuwe Bilbao’ en is ontworpen door de welbekende architect Santiago Calatrava, die ook het vliegveld heeft ontworpen.
Casco Viejo
In het oudste deel van Bilbao, de Casco Viejo, is het super gezellig. Je merkt dat de bevolking hier op straat leeft. Het centrum is niet groot maar er zijn wel veel winkeltjes, restaurantjes en bars. Een wirwar van smalle straatjes met mooie oude geveltjes, het drukke Plaza Neuve met leuke balkonnetjes en de kathedraal van Santiago zijn allemaal leuk om te bekijken en langs te slenteren. En slenteren doen we, want het loopt alweer tegen de 40 graden!
Bilbao ligt vlakbij een winderige hoek van de Atlantische oceaan aan de golf van Biskaje. Baskenland heeft hetzelfde klimaat als Nederland, alleen valt er meer regen en er is meer wind. Dat zie je ook gelijk aan het achterland, alles is fris en groen. Hoewel de zomers droog en warm zijn is het er vaak erg wisselvallig, wij hebben dus geluk!
Mercado de la Ribera
Tijd voor de lunch. Lekker binnen vanwege de koelte in de moderne markthal Mercado de la Ribera, gelegen aan de rand van het oude centrum en bekend om de prachtig art-deco gevel met mooie glas-in-lood ramen.
We eten wederom heerlijke pintxos en om de dorst te lessen bestellen we er een grote kan sangria bij ...
Met de metro naar Getxo
We verlaten de oude stad en gaan met de metro naar de voorstad Getxo. Het metronet is niet groot, maar wel heel modern en efficiënt. Een kaartje kopen kan in de automaat en in het Engels is duidelijk omschreven hoe dat moet. Dat valt ons eigenlijk erg mee, want tijdens de anderhalve dag dat we hier zijn hebben we ontdekt dat er bedroevend weinig mensen Engels spreken. Op straat niet, in de winkels niet, in de restaurants niet en zelfs in ons hotel niet. Maar met ons gebrekkige Spaans en handen en voeten komen we er ook wel … Als ze maar niet in het Baskisch beginnen!
Viczayabrug
Na een ritje van ongeveer 20 minuten stappen we uit bij de halte Portugalete, vlakbij de plek waar de rivier de Nervión uitmondt in de Atlantische oceaan. We zijn hier naartoe gereisd omdat over de rivier een bijzondere hangbrug te zien valt. Het is werelds oudste zweefbrug en ontworpen door een leerling van Gustave Eiffel, die van de Eiffeltoren in Parijs.
En inderdaad, bijzonder is het! We hebben nog nooit eerder zoiets gezien. Een gondel vervoert iedere 8 minuten voetgangers, fietsers, brommers en ongeveer 6 auto’s van de ene kant naar de andere kant van de rivier.
Voor € 0,40 per persoon maken wij de oversteek want zo komen we in de buurt van ons laatste doel: één van de stranden van Bilbao.
Playa Savaje
Playa Savaje is een breed zandstrand omgeven door hoge kliffen. Het is werkelijk heel prachtig en bovendien behoort dit strand tot één van de schoonste en veiligste stranden van Europa.
Vanwege de wind perfect geschikt om te surfen, windsurfen, vliegeren en paragliden. Er zijn strandwachters, douches, wc’s, kleedkamers, voldoende parkeergelegenheid en de metrohalte naar de stad ligt op 10 minuten loopafstand. We zijn blij dat we het gezien hebben, ons tripje met de metro naar het buitengebied is zeer geslaagd.
Tot slot
Wij vinden Bilbao een succes, het is absoluut een aanrader voor een ‘short break’. Gezellig, typisch Spaans en een leuke mengeling van oud en nieuw. Omdat het een relatief kleine stad is, hebben wij aan twee dagen genoeg gehad. Wij gebruiken deze stad als opstapje voor onze rondreis door het groene noorden van Spanje (zie reisverhaal: "Spanje en Portugal, het onbekende en ongekende groene noordwesten")!
Tips
- Lees ook Dan Brown’s “ Da Vinci Code”, “Inferno” en “Bernini Mysterie” voor meer reisinspiratie.
- Hop on hop off bus. Hele route duurt ca. 1 uur en de kaart is 24 uur geldig. Onderweg kun je bij 11 haltes, vlakbij de belangrijkste bezienswaardigheden, in en uitstappen zo vaak als je wilt.
- Combineer een citytrip Bilbao met een paar dagen strand. Ook kun je Bilbao prima combineren met de steden San Sebastián of Santander. Beide zeer de moeite waard.
Geschreven door: Marianne van Hal