Na het eerste deel van onze reis door Spanje en Portugal (lees hier) keren we weer terug naar Spanje.
Rías
Deze dag gaan we sowieso nog veel moois zien, zoals bijvoorbeeld de Rías langs de Spaanse kust. Een Ría is een door gletsjers uitgeslepen rivierdal dat uitmondt in zee.
Door de prachtige diepe inhammen worden ze ook wel de Spaanse fjorden genoemd. Deze vergelijking vind ik wat ver gaan, maar mooi is het wel!
We rijden langs verschillende grotere en kleine Rías en begin van de middag komen we aan in Santiago de Compostella. De bewegwijzering naar parkeergelegenheid in het centrum is duidelijk en we parkeren dan ook vlakbij de kathedraal.
Kathedraal van Santiago de Compostella
De kerk wordt voornamelijk bezocht door pelgrims. Deze bedevaartgangers komen voor een rituele omhelzing van het beeld van de apostel Sint Jacobus (Santiago betekent Sint Jacobus) en om zijn graf te bezoeken ... Om een oorkonde te ontvangen moeten ze minimaal 100 kilometer hebben gelopen, maar de meesten lopen veel meer. Sommigen komen helemaal te voet vanuit Nederland en vele komen dan ook totaal uitgeput aan op het plein voor de kerk.
Op het moment dat wij er zijn is er een grote restauratie gaande, die in zijn geheel een jaar duurt! Het project is nu halverwege, de buitenkant is zo goed als klaar, maar binnen is het één grote chaos, alles in de steigers en de zuilen en beelden zijn in plastic verpakt. Het enige lichtpuntje is dat er een ingang aan de zijkant open is voor publiek zodat we door puin en stofwolken toch bij het beeld en het graf kunnen komen.
Costa da Morte
Gedurende de dag zijn we Galicië binnengereden, de regio in het uiterste noordwesten van Spanje en in de namiddag rijden we richting de Atlantische kust. De rest van deze middag en volgende dag willen we de mooie route langs de Costa da Morte rijden. De naam betekent ‘kust des Doods’ vanwege de woeste stormen met slecht zicht waardoor vroeger vele schepen op de klippen liepen en stuk sloegen.
De kustroute is heel afwisselend, we rijden door een ruig landschap met smalle weggetjes die langs verlaten stranden, duinen, rotsplateaus en steile kliffen gaat. Maar behalve ruw- en ruigheid zien we ook, mede door het heldere weer, een prachtige blauwe zee en kleine baaien met hagelwitte strandjes en mooie rías.
De hele route loopt van Muros naar Malpica en wij overnachten halverwege in Fisterra, een klein vissersdorpje met een leuke vuurtoren op het meest westelijke puntje van Spanje.
Hórreo
De volgende dag moeten we weer zo’n 270 kilometer totaal, maar we nemen de tijd voor het tweede gedeelte van de kustroute. We komen door leuke vissersdorpjes als Laxe, Muxia en Malpica en langs mooie boerderijen. Bijzonder zijn de huisjes op pootjes die we bij ieder huis in de tuin zien staan. Groot, klein of lang, iedereen heeft er één. We denken eerst dat het misschien graven zijn, vanwege het kruis op het dak of speelhuisjes … maar dat lijkt toch vrij onwaarschijnlijk.
Nou ja, dan maar even googlen … Het blijken graanschuren te zijn, die om knaagdieren tegen te gaan op een stenen verhoging staan. De kruizen op het dak zijn voor goddelijke bescherming van de oogst en hoe groter de hórreo , hoe meer status.
Playa de las Catedrales
Vanaf Malpica, waar we op een gezellige boulevard aan een kleine baai een late lunch nemen, rijden we, om een beetje op te schieten, via een rustige ‘autopista’ naar Mondonedo. Hier overnachten we en vroeg in de ochtend rijden we noordwaarts richting Ribadeo om op tijd bij Playa de las Catedrales te zijn.
Want ja, de tijd is heel belangrijk, dit strand is namelijk alleen toegankelijk als het eb is. Vanwege de populariteit moeten bezoekers in de zomermaanden vooraf schriftelijk toestemming vragen om het strand te mogen betreden en dat hebben wij gelukkig ook gedaan. Je kunt ook van bovenaf het prachtige strand bekijken, maar het zou werkelijk zonde geweest zijn als we dit indrukwekkende strand alleen zo hadden kunnen zien.
Op het strand lopen, tussen de enorme rotsen, bogen, spleten en inhammen is een echte beleving. Ook de krabbetjes, mosselen en andere schelpdiertjes tegen de rotswanden zijn erg leuk om te zien.
Xanaskloof
Vandaag, bij Praia da Catadrais besteden we een groot gedeelte van de ochtend, inclusief een snelle lunch. Daarna rijden we 2 uur flink door omdat we 150 kilometer verderop een wandeling in de Xanas kloof hebben ingepland.
Inmiddels zijn we ruim 1500 kilometer onderweg en hebben we eigenlijk een hele ruime cirkel om de Picos de Europa gereden zodat we nu vanuit het westen naderen.
De bekendste kloofwandeling in de Picos is door de Cares kloof, maar die wandeling is heen en terug 24 kilometer en dat vinden wij wat lang. Hebben we ook niet genoeg tijd voor. Als alternatief nemen wij de Xanas kloof van 7 kilometer. Niet ín de Picos maar een naastgelegen gebied en volgens zeggen een soortgelijk landschap, net zo mooi, maar korter en veel minder druk. Klinkt goed.
Het weer zit gelukkig mee, want bij mist en/of regen worden deze tochten sterk afgeraden.
De Ruta las Xanas is een mooie, spannende wandeling door tunnels en overhangende rotsen langs de rand van de kloof. Hoe verder we lopen, hoe mooier de uitzichten zijn.
Uiteindelijk komen we bij het dorpje Pedroveya waar we wat kunnen eten en drinken. Daar wordt ons verteld dat we terug kunnen lopen via de Ruta de Valdolayes zodat we niet dezelfde weg terug hoeven te lopen (wat ook geen straf zou zijn geweest). Totaal is de wandeling 10 kilometer geworden, maar het is absoluut de moeite waard. En over moeite gesproken; het kostte ons wel wat moeite eerlijk gezegd!
Ribadesella
We hebben 200 kilometer over de hele dag gereden en slapen in het nabij gelegen bergdorpje Proaza vanwaar we de volgende ochtend vertrekken om 120 kilometer verder naar de badplaats Ribadesella te rijden. We hebben een hotel met zwembad in Terenes geboekt, vlakbij een leuk strandje want we hebben een ‘rustmiddag’ ingepland.
In de middag zwemmen we wat in zee en luieren een tijdje bij het zwembad, lekker relaxed. We overdenken wat we allemaal voor moois hebben gezien onderweg en maken ons op voor de laatste dag, voordat we vanaf Bilbao weer terugvliegen naar huis.
Appelcider
In een plaatselijk restaurant krijgen we ’s avonds bij het eten een demonstratie hoe ze hier, in de regio Asturië, hun beroemde appelcider inschenken en opdrinken.
Deze alcoholische appeldrank wordt met een ferme zwier vanuit de hoogte in een glas gegoten om een optimale frisse en mousserende smaak te krijgen. En nee, niet op tafel neerzetten maar gelijk hup, binnen een minuut, het hele glas leegdrinken. Anders is het effect weg volgens onze ober. Met of zonder effect, wij vinden het niet zo lekker!
Mooie dorpjes en Gaudí
Vandaag maar 170 kilometer te gaan en geen groene natuur meer, maar mooie dorpjes die we niet willen missen. Onze eerste stop is in het vissersdorpje San Vicente de la Barquera, kopje koffie drinken in de gezellige haven en op naar het volgende dorpje Comillas.
Behalve dat het een heel mooi dorp is, zijn we hier ook om El Capricho te bezoeken. Dit huis is een bouwwerk van architect Antoni Gaudí (o.a. Sagrada Familia in Barcelona). We betalen € 5,= per persoon entree en dat hebben we er graag voor over. Zowel buiten als binnen is het prachtig mooi met een heel herkenbare stijl. Huis en tuin zijn niet heel groot, maar toch zijn we hier meer dan een uur zoet en ook in het dorpje zelf wandelen we een tijdje rond.
Santillana del Mar
Na de lunch rijden we verder naar Santillana del Mar, dat net als Comillas tot één van de mooiste dorpjes van Spanje behoort.
Als we door het historische centrum wandelen lijkt het meer op een middeleeuws openluchtmuseum dan op een dorp. We slenteren langs prachtige herenhuizen die zijn versierd met wapens van oude Spaanse adellijke families en zien het benedictijnenabdij Colegiata Santa Juliana uit de 12e eeuw na Chr.
Eerlijk is eerlijk, het dorpje is heel mooi, maar ook heel toeristisch. Druk met mensen en boordevol souvenirwinkels.
Onze laatste nacht is in het plaatsje Escalente, 70 kilometer bij Bilbao vandaan, waar we in een typisch Spaanse posada slapen. Laat in de ochtend leveren we de auto af op het vliegveld. Ondanks dat het druk is bij de autoverhuurbedrijven verloopt alles vlot en voor we het weten zitten we weer in het vliegtuig naar Amsterdam.
Eindconclusie
We hebben, weliswaar in vogelvlucht, een prachtige trip gemaakt door wonderschone, afwisselende landschappen van het groene noorden. Het geheel is wat ons betreft een enorm succes geworden. Gelukkig dat dit gebied nog onontdekt en ongerept is!
Tips
- Neem de tijd voor wandelingen in het gebergte Picos de Europa. Het gebied beschikt over prachtige (meerdaagse) wandeltochten.
- Playa de las Catedrales is heel leuk voor kinderen, net als de Xanas kloof
Geschreven door: Marianne van Hal